Goodbye Glasgow

Bezoek uit Nederland:

Enkele dagen na mijn tentamens is mijn huisgenoot, Jorn, uit Nederland hier langs gekomen. Samen hebben we echt een geweldige week gehad en ik heb hem veel laten zien van Glasgow. We hebben de universiteit zelf bezichtigd natuurlijk en met een tourbus hebben we alle belangrijke bezienswaardigheden in Glasgow gezien. Daarnaast heb ik alle leuke plaatsen in het West End laten zien, zoals Oran Mor, Ashton Lane, Coopers, Grosvenor Café en de Viper. We zijn nog uitgeweest in het City Centre en zijn naar de hoogste bioscoop van de wereld geweest, de Cineworld in Glasgow. Alles bij elkaar opgeteld was het echt een gezellige week en hartstikke leuk om in het echt te laten zien waar je hier hebt gewoond, gestudeerd en uit bent gegaan.

Na de week met bezoek was als afsluiting nog de finale van de Champion’s League. Nog nooit heb ik Coopers zo druk gezien als op die avond. Een uur voor de wedstrijd begon, was het al zo druk dat er niemand meer binnengelaten werd en twee uur voor de wedstrijd was het laatste tafeltje al bezet. Iedereen stond dan ook echt tegen elkaar aangedrukt en het leek wel een oven, zo warm was het. Al die ongemakken was het wel waard, want het was een mooie finale om te kijken daar.

Na het bezoek van Jorn was het tijd om hier te werken aan mijn afsluiting hier. Ik heb de benodigde papieren laten ondertekenen, zoals een bewijs dat ik hier gestudeerd heb en mijn studieresultaten worden per post opgestuurd naar Nederland. Als laatste heb ik een verslagje gemaakt over mijn ervaring hier over het studeren in het buitenland. Met dit alles achter de rug was het dan tijd om de laatste afscheidsfeestjes af te gaan en daarmee waren de laatste twee weken begonnen.

Afscheid:

Iedereen had zijn terugreis ondertussen al gepland en in de afgelopen weken zijn de meesten al naar huis gegaan. Als eerste hebben we met alle Nederlanders een afscheidsavond gehad in onze standaardcafé van de International Society, daarna heb ik afscheid genomen van mijn goede Amerikaanse, Australische en Canadese vrienden: Hillary, Shannon en Quinn. De week daarna was het tijd voor Robyn en Jeff uit Canada om afscheid te nemen en zijn we met zijn allen voor een laatste keer naar de film gegaan. Als laatste was het tijd voor het uitzwaaien van mijn pilsmaatje Simon. Met Simon ben ik nog een laatste avond uitgegaan in Glasgow hier en hebben we er nog een mooie laatste avond van gemaakt in Kushion. Afgelopen zondag ben ik nog even gedag gaan zeggen aan de mensen van de parochie waar ik naar de kerk ben gegaan en heb ik daar mijn laatste stuk pizza na de mis gegeten.

Deze week was het voor de rest alleen nog maar mijn vertrek voorbereiden, oftewel inpakken en schoonmaken. Vanavond neem ik zelf nog even afscheid van Glasgow. Mijn vader komt met het vliegtuig om mij op te halen en te helpen met bagage, dus we gaan nog even gezellig samen uit eten hier. En voor mij wordt het, als afscheidsdiner, de lekkernij van Schotland: haggis.

Herinneringen:

Het afgelopen half jaar hier heb ik het enorm leuk gehad en dit is echt een geweldige ervaring geweest. Ik zal dan ook veel goede herinneringen en vriendschappen mee terugnemen naar Nederland. Aan de ene kant is het jammer om hier weg te gaan, en aan de andere kant is het ook weer goed om naar huis te gaan. Met dit weblog heb ik mijn belevenissen hier en alle gebeurtenissen uit Schotland bijgehouden voor iedereen thuis, maar helaas zal ik nooit het gevoel kunnen beschrijven hoe het is om hier te leven.

Het gevoel dat je hebt als je de drukke Byres Road afloopt, waar altijd auto’s weer in de file staan. Langs alle lunchzaakjes, koffiezaakjes, winkeltjes en restaurantjes aan de ene kant van de stoep en de zwervers met hun witte plastic bedelbekers aan de stoeprand. Iedereen met flyers of straatkranten in de hand ontwijkend. Oversteken zodra je in de verte de piep van het voetgangerslicht hoort dat op groen springt. Mijn deur uitlopen, mijn straat uitlopen en meteen Byres Road, tussen de auto’s door zigzaggend, oversteken om mijn Tesco supermarkt binnen te gaan voor je boodschappen.

Het gevoel dat je hebt als je ’s morgens naar college gaat en de heuvel van de universiteit opklimt. Eindelijk wordt het een stukje vlakker en makkelijker lopen en dan kom je bij het hekwerk om de oude gebouwen. Je loopt door de poort naar binnen en vervolgens via de ingang van de Main Building klim je de trappen op naar de binnenplaatsen. Snel loop je door de zuilengang en onder de hoge toren van de universiteit door om je naar je college te haasten.

Het gevoel dat je hebt als de pubs hier voor elk sportevenement volstromen met mensen. De drukte van de mensen en het fijne gevoel van de pubcultuur. Het gejuich van de supporters beneden in Coopers bij een doelpunt en het gejuich van de supporters boven in Coopers bij een tegendoelpunt. De eeuwige discussies met Simon tijdens elke wedstrijd over wie nu de betere partij was.

Het gevoel dat je hebt als je in het West End bent, de studentenbuurt. Je loopt richting de bibliotheek en op de eerste hoek, bij het koffieplaatsje Smug kom je een vriend van je tegen. Je stopt en maakt even een praatje om daarna weer door te gaan. Je loopt verder en op de volgende hoek kom je een vriendin tegen waar je even hoi tegen moet zeggen. Vervolgens haast je verder richting de bibliotheek en op de laatste hoek kom je nog een groepje vrienden tegen waarmee je eerst gezellig iets gaat drinken op Ashton Lane om daarna opnieuw te proberen bij de bibliotheek te komen.

Het gevoel dat je hebt als je uitgaat in Glasgow. Altijd de mogelijkheid hebben om ergens naar een goede gelegenheid of club te gaan, elke dag van de week. Precies weten welke club goed is op welke dag en waar je de vrijkaartjes kan krijgen voor die club. Altijd een goedkope taxi terug kunnen nemen.

Het gevoel dat je hebt als je thuis in je kamertje zit. Starend uit je raam over de stad en richting de universiteit. Op een zonnige dag in het privépark van de omwonenden kunnen zitten en genieten van een mooie dag in Schotland (zeldzaam!). Thuiskomen na een avondje uit of na een dag op de universiteit en mijn licht hellende straat oplopen naar het laatste huis voor de ronde bocht, de trappen op lopen naar de dubbele voordeur. De imposante hal inlopen en door het trappenhuis nog twee trappen op moeten sjokken naar mijn appartement op de tweede verdieping.

Morgen zal ik de reis andersom maken: ik zal mijn appartement uitkomen, twee trappen omlaag lopen, de hal door, de voordeur openmaken, de trappen aflopen en afslaan naar Byres Road. Achter mij zal ik na twee stappen op de straat de voordeur van het huis voor de laatste keer in het slot horen vallen..

University of Glasgow.

Waar ik echt voor ben gekomen: studie en dus tentamens

Tijd voor gezelligheid en tijd voor studie:

Eind april was dan de tijd voor gezelligheid voorbij: met Koninginnedag werd mijn vakantie officieel afgesloten eigenlijk. Natuurlijk ben ik nog wel de Champion’s League blijven volgen in de aanloop naar de finale van volgende week, maar daarnaast was het tijd om me ergens anders op te storten, namelijk mijn studie. Tot zover is mijn verblijf hier echt geweldig geweest met veel leuke mensen een gezellige stad waar altijd wat te doen is en mooie uitjes. Maar de afgelopen drie weken was het tijd om naast al deze mooie indrukken die ik mee terug neem ook een mooie cijferlijst mee terug te nemen naar Nederland. In totaal heb ik vier vakken gevolgd dus hier en voor alle vier heb ik tentamen moeten doen. De hele fijne planning van de universiteit hier had er mooi voor gezorgd dat ik in de laatste zes dagen van de tentamenperiode drie tentamens had, dus dat was net zoals we gewend zijn in Nederland. Wat nieuw was, is dat we hier blijkbaar niet meer aan weekeindes doen, want ik had gewoon op zaterdag ook tentamen.

De tentamens:

Afgelopen vrijdag heb ik dan eindelijk mijn laatste tentamen gemaakt en nu ben ik officieel hier klaar en zit mijn studieperiode erop. Het is nog even afwachten wat de uitslagen zijn, maar ik heb goede verwachtingen. Tentamens maken hier verschilt nogal wat van hoe het in Nederland gedaan wordt, dus hier een kort verslagje van hoe je (met vallen en opstaan) leert hoe het er hier aan toe gaat.

Het is donderdagmorgen en de wekker gaat vroeg. Tijd om snel even wat te eten en je te verzorgen, dan nog alle stof voor de laatste keer doornemen en op weg te gaan naar je tentamenzaal. Welke tentamenzaal? De campus is vrij groot en op het examenrooster staat alleen de hal aangegeven waar je het tentamen hebt en niet in welk gebouw die hal zit of waar dat gebouw staat op de campus. Gelukkig heb ik alles uitgevonden en staat het met bordjes goed aangegeven. Ik arriveer op tijd bij de juiste zaal en nadat iedereen één voor één de smalle trap op is geklommen en aan een tafeltje is gaan zitten, beginnen de problemen al. Voor je liggen twee antwoordschriften, je tentamen, een bewijs van deelname en er zit een sticker op je tafel met je tafelnummer. Er wordt vriendelijk gevraagd je deelnamebewijs in te vullen, wat niet alleen vraagt om je naam, studentnummer en je handtekening, maar ook je studierichting, geboortedatum en je studiefase. Al deze zelfde informatie moet je ook voorop je antwoordschriften neerpennen en het liefst voordat de reguliere tijd van je tentamen begint. Maar het vervelende is dat tentamens hier, vanwege de universitaire regelgeving, geheel anoniem afgenomen moeten. Maar voor administratieve redenen is het dan handig om wel toch je naam en handtekening op het examen te hebben. Omdat de docenten dit weer niet mogen zien, moet je dit omvouwen en dicht plakken. Het is een heel gedoe en men gaat ervan uit dat alle studenten weten hoe dit moet. Ik, als internationale student, zou dit ook moeten weten. Geen zorgen, want er is een gebruiksaanwijzing bij die je vertelt hoe je precies je tentamen anoniem houdt. Op een geperforeerde strip staat heel netjes dat je iets moet afscheuren en omvouwen. Makkelijk genoeg denk ik, terwijl ik de hele strip afscheur. Helaas, dat was niet de bedoeling, want het afscheuren doelde op de beschermende folie over een plakstrook en het omvouwen op de geperforeerde strip. Ik realiseer mijn fout en nog steeds zonder te weten hoe het wel moet, pak ik dan maar mijn tweede antwoordschrift en scheur de andere geperforeerde strip af. Helaas, dit was dus ook verkeerd, maar uiteindelijk mocht ik het toch wel inleveren, zolang mijn naam maar bedekt was. Met wat knutselwerk is dit nog gelukt en voor de rest van de tentamens is het wel goed gegaan!

Een tweede verschil met tentamens maken in Nederland is dat je hier meestal zes of acht vragen krijgt, maar in plaats van alles te beantwoorden, hoef je altijd maar de helft te maken. Je mag dan ook altijd kiezen welke vragen je wilt beantwoorden, wat erop neer komt: de vragen waar je het meeste vanaf weet!

Als eerste had ik Public International Law en afgezien van mijn geblunder met de strippen ging dit tentamen heel goed. Ook Roman Law en Business Organisations zijn goed gegaan en de laatste was zelfs makkelijker dan verwacht gezien de grote hoeveelheid stof die je ervoor moest kennen. Het leuke aan het tentamen van Business Organisations was dat het in de grote zaal van het oude Main Building werd gehouden. Dit is een prachtige zaal, zoals je die ziet in een film waar de directeur een toespraak houdt voor de hele school of een diploma-uitreiking plaats zou vinden. Mijn laatste tentamen, met maar één dag tussen mijn vorige, was mijn favoriete vak: Environmental Law. Tijdens het leren kon ik al beginnen aan de puzzelstukjes van de PowerPoint. Stappenschema’s waren gegeven, maar door de slechte en ongestructureerde hoorcolleges, was het veel zoeken en herschikken tot er eindelijk iets zinnigs uit kwam. Bij dat tentamen heb ik meteen de vragen gemaakt over de colleges die door de goede docent waren gegeven. Helaas had ik toen pas twee van de vier vereiste vragen gemaakt. Van de resterende zes vragen wist ik er nog wel één, en de laatste vraag heb ik toen maar gekozen door de vragen die ik niet wist af te strepen, want helaas waren de vragen van onze andere docente al even slecht als haar colleges. Als bonusvraag heb ik dan ook maar geantwoord op de vraag van wat er mis was met het regime voor afval in Schotland: de PowerPoint van de professor, want structuur was nergens te bekennen.

Al met al, zijn alle tentamens toch goed gegaan en ik denk dat ik met een positieve kijk kan zeggen dat ik ook mooie cijfers mee terug neem naar Nederland.

Tijd voor studie en (weer) tijd voor gezelligheid:

De tijd voor studie zit er dus sinds afgelopen vrijdag weer op en meteen was er weer tijd voor een feestje. Twee vrienden van mij hier, Sachin en Nicolette, hadden direct na de tentamens hun verjaardagen gepland. Dus zijn we ondanks het wisselvallige weer toch maar gaan barbecueën en daarna met zijn allen uitgeweest, net als vele andere studenten, om het begin van (je hoort het goed!) onze vakantie te vieren.

Komende week komt mijn huisgenoot uit Nijmegen langs, dus dat beloofd een mooie week te worden met het laten zien van Glasgow.

Mijn vlag:

Hier komt dan toch nog het verhaal van The Flag, wat ik beloofd had om te vertellen. Je merkte het eerder al dat mensen plannen gingen maken om weg te gaan, maar zeker de afgelopen week en komende week komt het er echt aan. Mensen houden afscheidsavonden en afscheidsfeestjes, sommigen zijn al vertrokken of gaan de komende dagen of week weg. Ik heb veel geweldige vrienden hier gemaakt en leuke momenten beleefd met iedereen, dus om een aandenken aan iedereen te hebben, heb ik het volgende bedacht. Vooruit, het idee is niet van mij zelf, maar ik heb het overgenomen van Robyn, omdat het gewoon een goed idee is. Ik heb een grote Schotse vlag gekocht en iedereen, waarmee ik hier ben opgetrokken laat ik daar iets opschrijven. Op het moment hebben een aantal Schotse vrienden, de Nederlandse en veel internationale studenten er al van alles opgeschreven en het ziet er prachtig uit!

Next up:

Mijn laatste paar weken hier! Echt een paar, want het zijn er maar twee en nog een paar dagen. Bezoek van Jorn, meer ‘signs’ op mijn Flag en afscheid.

Spring Break

Vakantieperiode:

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een nieuw bericht heb gegeven over mijn tijd hier in Schotland. Mijn excuses daarvoor en daarom zal na dit bericht er ook snel weer een nieuw bericht komen om alles van de afgelopen weken (maanden) te vertellen. Vanaf begin april is hier de vakantie, de Spring Break, begonnen. Iedereen had in ieder geval drie weken vrij gekregen en daarna zou er nog één week tijd zijn voor ‘revision’. Daarna begon de tentamenperiode, maar omdat ik pas laat in mei tentamens had, zouden er voor mij nog wat extra vrije weken (voor studie) bijkomen. Het nadeel van de vakantieperiode was dat veel internationale studenten voor drie of vier weken verdwenen op een rondreis door Europa en dat anderen eventueel wel vroeg tentamens hadden en dus al eerder moesten leren. Al met al is het hier een stuk minder druk geweest in de afgelopen weken en had ik vooral in het begin veel vrije tijd. Wat heb ik daar mee gedaan?? Nou, de eerste week ben ik naar Nederland gekomen en heb ik wat vrienden bezocht en tijd met mijn ouders doorgebracht. Deze week was bedoeld als een soort van vakantie in eigen land, maar ik heb zoveel afspraken gehad en zoveel gedaan dat ik vermoeider terugkwam in Schotland dan toen ik vertrok. Voor iedereen die ik niet heb kunnen zien: 10 juni kom ik definitief weer terug en zit mijn tijd hier er helaas op. Verder is de vakantie rustig verlopen; natuurlijk is er weer Champion’s League gekeken, ook naar Formule 1 en hebben we op zijn tijd met zijn allen een drankje gedaan.

Daarnaast zijn er niet heel veel grote gebeurtenissen geweest in de weken voor de tentamens. Ik ben op een roadtrip door Schotland geweest met Simon, mijn ouders zijn op bezoek gekomen en ik heb ze Glasgow laten zien, we hebben Pasen gevierd hier en natuurlijk ook Koninginnedag!

Roadtrip door Schotland:

Drie dagen, twee overnachtingen in hostels, 800 kilometer en ongeveer 15 bezienswaardigheden van Schotland. Maandagmorgen om negen uur, wat vroeg is voor een student, stappen we de auto in. Het prachtige weer van de dag tevoren is weer half verdwenen, maar zo af en toe komt de zon toch tevoorschijn. We rijden Glasgow uit richting onze eerste bestemming: het kustplaatsje Oban. Vanuit hier vertrekken veel bootlijnen richting de eilanden aan de westkust van Schotland. Het is een typisch kustplaatsje met een kleine jachthaven, gekleurde huisjes aan de kade en natuurlijk de altijd aanwezige zeelucht. Na een lekker cappuccino gedronken te hebben stappen we weer in de auto en gaan door richting onze volgende stop: Fort William. Onderweg komen we nog een mooi kasteeltje tegen midden op een eiland in een baai; nu lijkt het nog speciaal, maar Schotland is niet voor niets het land van meren en kastelen. In Fort William wordt even geluncht en daarna rijden we door naar onze eindbestemming van die dag: Fort Augustus aan de zuidkant van Loch Ness. Onderweg hebben we nog even de prachtige natuur bezichtigd bij de meren voor Loch Ness en bij de Ben Nevis, de hoogste berg van Schotland. We komen aan in Fort Augustus, een plaatsje met 300 inwoners als het niet minder is. Iedereen kent iedereen en er is maar 1 bar, waar de jeugd van Fort Augustus dan ook allemaal samenkomt. In ons hostel praten we met de barman van de clubruimte daar en hij raadt ons twee bijzondere plaatsen aan voor de volgende dag!

Palmbomen in Plockton!

Die dinsdag, na een karig hostel ontbijt, snel weer op pad. De eerste bestemming voor die dag is een rit langs Loch Ness, wat toch op de een of andere manier een betoverende indruk heeft. Halverwege het lange (en diepe) meer is een bezoekerscentrum met de duikboten van ontdekkingstochten door het meer en natuurlijk het standbeeld van Nessie in een vijvertje daar. Na dit en het Urquhart Castle bezocht te hebben op de oevers van Loch Ness rijden we terug en gaan we verder richting de westkust naar het Eilean Donan Castle. Ook dit ligt op een eiland met een brug erheen en is bekend van de film Monty Python. We rijden snel door richting de eerste aangeraden bestemming: het piepkleine dorp Plockton. De benaming dorp is teveel voor de ene rij huizen die hier staat en de weg ernaartoe is zo smal dat er maximaal één auto over kan. Bovendien moesten we omrijden, want de hoofdweg, die niet veel breder is, was afgesloten. Het lijkt de “middle of nowhere”, maar toch is het de moeite waard; in heel het dorpje heerst een heerlijke stilte, de zon schijnt prachtig op de witte huisjes langs de kust en we zien waar we voor gekomen zijn: palmbomen! Na een lunch hier rijden we door en doen we, na lang van het ruige en uitgestrekte (en verlaten) Schotse landschap genoten te hebben, onze tweede aangeraden bestemming aan. Het iets grotere plaatsje Fortrose, ook gelegen aan zee, maar dit keer niet aan de Atlantische Oceaan, maar aan de Noordzee. Volgens onze informatiebron is dit een goede plaats om dolfijnen te zien. Het bord aan de kust verteld hetzelfde, maar helaas voor ons hebben we geen geluk die dag. Daarom rijden we maar door naar de eindbestemming: Inverness, de hoofdstad van noord-Schotland. Hier kijken we die avond Champion’s League (natuurlijk!) en daarna kunnen we in een typisch Schotse pub genieten van live muziek. Een groep van vier man zit midden in de pub met een trommel, een mandoline, een viool en een gitaar en maakt muziek, erg leuk om mee te maken!

Loch Ness monster, aka Nessie.

Het is alweer woensdag en de laatste dag van onze roadtrip. Eindbestemming voor die dag is Glasgow weer. We rijden Inverness uit, gelukkig zonder parkeerboete, en doen snel het laatste slagveld aan op Britse bodem: Culloden Battlefield. Hierna rijden we door richting zuiden, door het grote nationale park midden in Schotland. We besluiten niet langs de whisky distillerij te gaan, maar gaan wel langs Blair Castle. Dit is een prachtig en groot landgoed in het nationale park met een prachtig ex-kasteel, nu landhuis en mooie tuinen. Hierna is het op huis aan en die avond kijken we weer Champion’s League, maar nu oud en vertrouwd in Coopers.

Blair Castle.

Bezoek van mijn ouders!

In het laatste weekend van de officiële Spring Break zijn mijn ouders langsgekomen voor drie dagen. Het is prachtig geweest om mijn ouders de eerste dag veel van Glasgow te laten zien, vooral de plaatsen waar ik veel kom, zoals de universiteit, Ashton Lane, Coopers, het centrum, Byres Road. Ik ontdek nog steeds nieuwe dingen in Glasgow, want die middag hadden we een wandeling gemaakt van park naar park langs de rivier de Kelvin. Je hebt bijna niet door dat je in de stad bent hiermee, zo goed is die aangelegd. De tweede dag hebben we de bezienswaardigheden bekeken in het oosten van Glasgow waar ik niet vaak kom (nooit). We hebben de Royal Infirmary, Glasgow Cathedral, Glasgow Green Park, The Tolbooth en het People’s en Doge’s Palace gezien. De zondag zijn we in de middag de Kelvingrove Art Gallery gaan bezichtigen. We kregen als eerste daar een orgelconcert in de imposante hal van het gebouw. Daarna zijn we de collectie gaan bezichtigen, maar het was zo groot en zo veel dat we niet genoeg tijd hadden om alles te zien. Het meesterstuk van daar, de Christ van Salvador Dali, hebben we gelukkig nog wel gezien.

Glasgow Cathedral.

Pasen en Koninginnedag in het buitenland:

Met Pasen was ik dan wel niet thuis, alsnog heb ik heerlijk gegeten. Met wat Nederlandse mensen en andere internationale studenten hadden we een brunch georganiseerd in de Botanic Gardens. Iedereen had wat lekkers klaargemaakt en meegenomen en zelfs van de ‘leftovers’ die iedereen meekreeg, heb ik op tweede paasdag nog heerlijk kunnen ontbijten en lunchen. En voor het avondeten was ik uitgenodigd door Robyn en Jeff voor een diner bij hun thuis.

Koninginnenacht gaat natuurlijk altijd vooraf aan Koninginnedag en dit wilde wij dan vieren. Helemaal leuk was dat de 29^e natuurlijk ook het huwelijk was van Prince William en Kate. Overdag waren er festiviteiten in de stad en de parken om het huwelijk te vieren, maar ’s avonds zijn we met alle Nederlanders in oranje gekleed eerst samen ergens gaan eten en daarna met zijn allen de stad in gegaan om in het buitenland te proosten op onze Koningin!

Next up:

De komende weken, vanaf begin mei, begint mijn studieperiode dan echt. De eerste week van mei heb ik één tentamen en half mei krijg ik de overige drie nog. Zoals beloofd, zal ik snel komen met een nieuw bericht over hoe mijn tentamens hier gaan, want eigenlijk zijn ze al begonnen nu ik dit schrijf en zit ik er nu middenin. Een voorproefje alvast: het afscheuren van een strip om je tentamen anoniem te houden is in ieder geval niet zoals het moet.

Het einde van de colleges, vakantie!

De laatste weken:

Mijn essay is ingeleverd en in het hoorcollege de volgende week kwam ongeveer het antwoord op de vraag die in het essay werd gesteld. Het was dan ook wel fijn om te horen dat mijn uiteenzetting grotendeels overeenkwam met die van de docent. Dat moet goed zitten denk ik zo!

De lectures en tutorials zijn in de afgelopen twee weken allemaal aan hun einde gekomen en vanaf volgende week is het hier officieel vakantie: spring break. Het is eigenlijk wel een hele rare gewaarwording dat je na drie maanden hier al klaar bent met colleges en gewoon geen les meer krijgt. Dat je vervolgens ook niet zomaar een vakantie hebt, maar drie weken vakantie en daarna nog een week revision periode, waarin je nog vragen aan docenten kan stellen. Pas na vier weken is dan de officiële start van de tentamenperiode en met een mijn rooster heb ik dan zelfs nog langer vrij. Dat komt erop neer dat ik ongeveer vijf en een halve week vrij heb en tijd om te leren krijg in principe. Natuurlijk maak ik ook tijd om wat meer van Schotland te gaan bezoeken, dus dat ga ik nog even plannen.

Het laatste wat we nu aan het einde van de alle lectures en tutorials mogen doen is een enquête invullen over wat we van de lessen vonden. Environmental law gaat van mij alvast veel minpuntjes krijgen, vooral omdat die vrouw weer terug was voor de laatste paar lectures en de laatste tutorial.

Connectie met thuis:

Op twee fronten heb ik toch weer een zekere ‘touch’ van thuis gekregen hier in Glasgow. Het eerste was dat ik uitgenodigd was door het Focolare te komen hier voor een bijeenkomst hier met wat jongeren. We hebben met zijn allen toen het Woord van Leven doorgenomen en daarna heb ik met iedereen daar verder kennis gemaakt. Volgende maand, in april, is er weer een bijeenkomst en ik denk wel dat ik daar ook heen ga.

Het tweede had te maken met voetbal. In de afgelopen weken was namelijk niet de mooiste wedstrijd te zien in de Champion’s League, maar in de UEFA cup. Namelijk PSV Eindhoven speelde tegen de Glasgow Rangers. Eerst heb ik de wedstrijd in Eindhoven gevolgd via een scherm hier in de pub, maar voor de wedstrijd hier in Glasgow hebben Simon en ik kaartjes gehaald en daar zijn we heen gegaan. Wij zaten dus midden tussen de Schotten op de tribune en het mooiste aan de wedstrijd was natuurlijk dat PSV won. Maar het leukste was toch alle hartstochtelijke fans van Rangers die bij elke foute pass hun eigen team met alle mogelijk bedenkbare vloeken en scheldwoorden lieten weten wat er fout ging. Het kwam er dus op neer dat we ongeveer een uur aan kleurrijke bewoordingen over ons richting het veld hebben gehoord; een hele ervaring.

Verder met het verkennen van Schotland:

Deze afgelopen weken ben ik er twee keer op uit geweest om meer van Schotland te zien. Één keer ben ik met een reisje van de International Society naar de Isle of Skye geweest en een andere keer met Robyn en Jeff op eigen initiatief naar Edinburgh.

Kilt Rock Waterfall.

Stel je voor: het is half maart al, het weer is redelijk en komend weekend ga je een weekendje weg om het mooiste eiland van Schotland te bezoeken en de mooie natuur daar te zien. Je staat die zaterdag vol goede moed op, pakt je tas in en loopt de deur uit.. een sneeuwstorm in! Snel heb ik me dus maar naar de bus gehaast in de hoop dat we snel in een warme bus zouden zitten. IJdele hoop, want de bus was twintig minuten te laat en bovendien had de bus geen werkende verwarming, zodat iedereen de hele reis een beetje zat te verkleumen. Bij elke stop zijn we dan ook de bus uit gerend met zijn allen en het dichtstbijzijnde restaurant in voor een kop koffie of warme chocomel. Op de heenweg zijn we toen gestopt bij het Eilan Donan Castle. Nog volledig ingepakt stommelen we met zijn allen de bus uit om snel wat foto’s te nemen en de brug naar het kasteel op te lopen, dat op een eiland in een meer ligt. We lopen er snel om heen en nemen nog wat meer foto’s om later thuis te bekijken, want met de ijzige wind is het te koud om langer dan een kwartier buiten te zijn. Zelfs als je weet dat je terug moet in een bus zonder verwarming. Daarna vervolgen we de weg naar het stadje Portree op de Isle of Skye. Daar aangekomen kijken we even rond in het dorpje dat de hoofdstad van het eiland is. Er is één grote straat, één plein, de haven en een uitzichtspunt. Op zichzelf een mooi dorpje, maar omdat het nog steeds koud is, haasten we ons naar binnen om onszelf op te warmen en te wachten op het avondeten. Daarna gezellig wat spelletjes doen en vroeg naar bed, want morgen gaan we het eiland bezichtigen. De volgende morgen gaan we weer vroeg met de bus op pad: nog steeds koud, nog steeds is de verwarming stuk. We stoppen wel bij twee hele mooie stukjes natuur. Namelijk als eerste bij de rotskliffen aan het noorden van het eiland die steil in zee lopen en daarna bij een waterval die van een loodrechte klif in de zee stroomt. Na deze twee punten rijden we met de bus nog verder over het eiland en kunnen we genieten van de mooie natuur onderweg. Rond het middaguur verlaten we het eiland weer en beginnen we aan de terugreis. Vanwege het slechte weer wordt de tussenstop op de terugreis bij Loch Ness afgelast. In plaats daarvan krijgen we zicht op een compleet wit landschap: witte laaghangende bewolking en volledig ondergesneeuwde Highlands. Uiteindelijk zijn we ’s avonds dan weer terug in Glasgow, ziek van de bus en verlangen we nog maar naar één ding: de verwarming thuis.

Eilan Donan Castle.

All white.

Harry Potter Café.

Het tweede uitstapje heb ik vorig weekend gemaakt samen met Robyn en Jeff. Vroeg in de ochtend hebben we de trein gepakt naar de hoofdstad van Schotland: Edinburgh. Ik heb me laten vertellen dat het een prachtige stad is om te bezoeken en na mijn dagje daar kan ik dat alleen maar beamen. Eerst hebben we twee uur besteed om het grote kasteel van Edinburgh te bezichtigen waar ook de Schotse kroonjuwelen zijn tentoongesteld. Na het kasteel zijn we de hoofdstraat afgelopen waar alle mooie gebouwen staan: de City Chambers, de Giles Cathedral en op het einde het Schotse parlement. Tussendoor zijn er heel veel leuke winkeltjes met velerlei souvenirs. Na een goede lunch zijn we dan ook even op jacht gegaan naar leuke souvenirs. Toen was er natuurlijk nog een plek die we zeker gezien moesten hebben. In Edinburgh is namelijk een café waar een aantal jaren geleden een schrijfster is begonnen met het schrijven van een fantastisch boek: Harry Potter. Wij hebben natuurlijk even een drankje gedronken in hetzelfde café waar Rowling is begonnen met het eerste boek van Harry Potter. Zeker leuk om de geboorteplaats van dit mooie boek te bezoeken. Daarna zijn we via het park van Edinburgh teruggelopen en hebben we de trein terug naar Glasgow gepakt.

 

 

 

 

Edinburgh Castle.

Lekker uit eten in Glasgow:

Het grootste feest van de afgelopen weken heeft helemaal niets met eten te maken eigenlijk, want dat was de Ierse nationale feestdag: St. Patrick’s Day. Speciaal voor de gelegenheid hebben Simon en ik een groen vestje gekocht en we zijn die avond met een groep mensen uit geweest om samen met de Ieren en voornamelijk toch de Britten hier deze dag te vieren.

Maar afgelopen week heb ik een heel aantal restaurantjes uitgetest hier in Glasgow, want omdat het de laatste week van het semester was waren er al flink wat afscheidsfeestjes. Woensdag nam een goede vriend van mij uit Amerika, Justin, al definitief afscheid. Hij gaat namelijk komende week terug naar Californië al en daarom zijn we met zijn allen naar Jamie’s Italian geweest om afscheid van hem te nemen. Jamie maakt zijn niveau van eten wel waar, want de pasta daar was heerlijk.

Donderdag hadden we het afscheidsfeest van de International Society in de vorm van een gala. In een duur restaurant in de Merchant City hadden we eerst een maaltijd, daarna salsa en een ceilidh (een Schotse dans). Het eten hier was echter uitermate slecht, maar uiteindelijk was het nog een mooie avond.

Vrijdag hebben we de verjaardag van Robyn gevierd in de Bier Halle, waar ze hele goede pizza’s hebben. Zo hebben ze er eentje met eend en ook met gerookte zalm.

Zaterdag hebben we dan ook als Nederlandse groep het tweede semester hier in Glasgow afgesloten op dezelfde manier zoals we het zijn begonnen. Namelijk een keer met de hele groep uit eten gaan.

Het tweede semester is hier dus qua colleges over en tegen het eind van dit weekend nu en begin volgende week is iedereen hier weg: op rondreis door Europa voornamelijk. Ik zal maar eens beginnen met het plannen van wat reisjes door Schotland dan.

Next up:

De Spring Break hier! Mogelijke reizen naar Loch Ness, een whisky trail, nogmaals Edinburgh. Mijn ouders komen langs op het einde van de Spring Break. En belangrijk daarnaast: het verhaal van de Flag.