Het einde van de colleges, vakantie!

De laatste weken:

Mijn essay is ingeleverd en in het hoorcollege de volgende week kwam ongeveer het antwoord op de vraag die in het essay werd gesteld. Het was dan ook wel fijn om te horen dat mijn uiteenzetting grotendeels overeenkwam met die van de docent. Dat moet goed zitten denk ik zo!

De lectures en tutorials zijn in de afgelopen twee weken allemaal aan hun einde gekomen en vanaf volgende week is het hier officieel vakantie: spring break. Het is eigenlijk wel een hele rare gewaarwording dat je na drie maanden hier al klaar bent met colleges en gewoon geen les meer krijgt. Dat je vervolgens ook niet zomaar een vakantie hebt, maar drie weken vakantie en daarna nog een week revision periode, waarin je nog vragen aan docenten kan stellen. Pas na vier weken is dan de officiële start van de tentamenperiode en met een mijn rooster heb ik dan zelfs nog langer vrij. Dat komt erop neer dat ik ongeveer vijf en een halve week vrij heb en tijd om te leren krijg in principe. Natuurlijk maak ik ook tijd om wat meer van Schotland te gaan bezoeken, dus dat ga ik nog even plannen.

Het laatste wat we nu aan het einde van de alle lectures en tutorials mogen doen is een enquête invullen over wat we van de lessen vonden. Environmental law gaat van mij alvast veel minpuntjes krijgen, vooral omdat die vrouw weer terug was voor de laatste paar lectures en de laatste tutorial.

Connectie met thuis:

Op twee fronten heb ik toch weer een zekere ‘touch’ van thuis gekregen hier in Glasgow. Het eerste was dat ik uitgenodigd was door het Focolare te komen hier voor een bijeenkomst hier met wat jongeren. We hebben met zijn allen toen het Woord van Leven doorgenomen en daarna heb ik met iedereen daar verder kennis gemaakt. Volgende maand, in april, is er weer een bijeenkomst en ik denk wel dat ik daar ook heen ga.

Het tweede had te maken met voetbal. In de afgelopen weken was namelijk niet de mooiste wedstrijd te zien in de Champion’s League, maar in de UEFA cup. Namelijk PSV Eindhoven speelde tegen de Glasgow Rangers. Eerst heb ik de wedstrijd in Eindhoven gevolgd via een scherm hier in de pub, maar voor de wedstrijd hier in Glasgow hebben Simon en ik kaartjes gehaald en daar zijn we heen gegaan. Wij zaten dus midden tussen de Schotten op de tribune en het mooiste aan de wedstrijd was natuurlijk dat PSV won. Maar het leukste was toch alle hartstochtelijke fans van Rangers die bij elke foute pass hun eigen team met alle mogelijk bedenkbare vloeken en scheldwoorden lieten weten wat er fout ging. Het kwam er dus op neer dat we ongeveer een uur aan kleurrijke bewoordingen over ons richting het veld hebben gehoord; een hele ervaring.

Verder met het verkennen van Schotland:

Deze afgelopen weken ben ik er twee keer op uit geweest om meer van Schotland te zien. Één keer ben ik met een reisje van de International Society naar de Isle of Skye geweest en een andere keer met Robyn en Jeff op eigen initiatief naar Edinburgh.

Kilt Rock Waterfall.

Stel je voor: het is half maart al, het weer is redelijk en komend weekend ga je een weekendje weg om het mooiste eiland van Schotland te bezoeken en de mooie natuur daar te zien. Je staat die zaterdag vol goede moed op, pakt je tas in en loopt de deur uit.. een sneeuwstorm in! Snel heb ik me dus maar naar de bus gehaast in de hoop dat we snel in een warme bus zouden zitten. IJdele hoop, want de bus was twintig minuten te laat en bovendien had de bus geen werkende verwarming, zodat iedereen de hele reis een beetje zat te verkleumen. Bij elke stop zijn we dan ook de bus uit gerend met zijn allen en het dichtstbijzijnde restaurant in voor een kop koffie of warme chocomel. Op de heenweg zijn we toen gestopt bij het Eilan Donan Castle. Nog volledig ingepakt stommelen we met zijn allen de bus uit om snel wat foto’s te nemen en de brug naar het kasteel op te lopen, dat op een eiland in een meer ligt. We lopen er snel om heen en nemen nog wat meer foto’s om later thuis te bekijken, want met de ijzige wind is het te koud om langer dan een kwartier buiten te zijn. Zelfs als je weet dat je terug moet in een bus zonder verwarming. Daarna vervolgen we de weg naar het stadje Portree op de Isle of Skye. Daar aangekomen kijken we even rond in het dorpje dat de hoofdstad van het eiland is. Er is één grote straat, één plein, de haven en een uitzichtspunt. Op zichzelf een mooi dorpje, maar omdat het nog steeds koud is, haasten we ons naar binnen om onszelf op te warmen en te wachten op het avondeten. Daarna gezellig wat spelletjes doen en vroeg naar bed, want morgen gaan we het eiland bezichtigen. De volgende morgen gaan we weer vroeg met de bus op pad: nog steeds koud, nog steeds is de verwarming stuk. We stoppen wel bij twee hele mooie stukjes natuur. Namelijk als eerste bij de rotskliffen aan het noorden van het eiland die steil in zee lopen en daarna bij een waterval die van een loodrechte klif in de zee stroomt. Na deze twee punten rijden we met de bus nog verder over het eiland en kunnen we genieten van de mooie natuur onderweg. Rond het middaguur verlaten we het eiland weer en beginnen we aan de terugreis. Vanwege het slechte weer wordt de tussenstop op de terugreis bij Loch Ness afgelast. In plaats daarvan krijgen we zicht op een compleet wit landschap: witte laaghangende bewolking en volledig ondergesneeuwde Highlands. Uiteindelijk zijn we ’s avonds dan weer terug in Glasgow, ziek van de bus en verlangen we nog maar naar één ding: de verwarming thuis.

Eilan Donan Castle.

All white.

Harry Potter Café.

Het tweede uitstapje heb ik vorig weekend gemaakt samen met Robyn en Jeff. Vroeg in de ochtend hebben we de trein gepakt naar de hoofdstad van Schotland: Edinburgh. Ik heb me laten vertellen dat het een prachtige stad is om te bezoeken en na mijn dagje daar kan ik dat alleen maar beamen. Eerst hebben we twee uur besteed om het grote kasteel van Edinburgh te bezichtigen waar ook de Schotse kroonjuwelen zijn tentoongesteld. Na het kasteel zijn we de hoofdstraat afgelopen waar alle mooie gebouwen staan: de City Chambers, de Giles Cathedral en op het einde het Schotse parlement. Tussendoor zijn er heel veel leuke winkeltjes met velerlei souvenirs. Na een goede lunch zijn we dan ook even op jacht gegaan naar leuke souvenirs. Toen was er natuurlijk nog een plek die we zeker gezien moesten hebben. In Edinburgh is namelijk een café waar een aantal jaren geleden een schrijfster is begonnen met het schrijven van een fantastisch boek: Harry Potter. Wij hebben natuurlijk even een drankje gedronken in hetzelfde café waar Rowling is begonnen met het eerste boek van Harry Potter. Zeker leuk om de geboorteplaats van dit mooie boek te bezoeken. Daarna zijn we via het park van Edinburgh teruggelopen en hebben we de trein terug naar Glasgow gepakt.

 

 

 

 

Edinburgh Castle.

Lekker uit eten in Glasgow:

Het grootste feest van de afgelopen weken heeft helemaal niets met eten te maken eigenlijk, want dat was de Ierse nationale feestdag: St. Patrick’s Day. Speciaal voor de gelegenheid hebben Simon en ik een groen vestje gekocht en we zijn die avond met een groep mensen uit geweest om samen met de Ieren en voornamelijk toch de Britten hier deze dag te vieren.

Maar afgelopen week heb ik een heel aantal restaurantjes uitgetest hier in Glasgow, want omdat het de laatste week van het semester was waren er al flink wat afscheidsfeestjes. Woensdag nam een goede vriend van mij uit Amerika, Justin, al definitief afscheid. Hij gaat namelijk komende week terug naar Californië al en daarom zijn we met zijn allen naar Jamie’s Italian geweest om afscheid van hem te nemen. Jamie maakt zijn niveau van eten wel waar, want de pasta daar was heerlijk.

Donderdag hadden we het afscheidsfeest van de International Society in de vorm van een gala. In een duur restaurant in de Merchant City hadden we eerst een maaltijd, daarna salsa en een ceilidh (een Schotse dans). Het eten hier was echter uitermate slecht, maar uiteindelijk was het nog een mooie avond.

Vrijdag hebben we de verjaardag van Robyn gevierd in de Bier Halle, waar ze hele goede pizza’s hebben. Zo hebben ze er eentje met eend en ook met gerookte zalm.

Zaterdag hebben we dan ook als Nederlandse groep het tweede semester hier in Glasgow afgesloten op dezelfde manier zoals we het zijn begonnen. Namelijk een keer met de hele groep uit eten gaan.

Het tweede semester is hier dus qua colleges over en tegen het eind van dit weekend nu en begin volgende week is iedereen hier weg: op rondreis door Europa voornamelijk. Ik zal maar eens beginnen met het plannen van wat reisjes door Schotland dan.

Next up:

De Spring Break hier! Mogelijke reizen naar Loch Ness, een whisky trail, nogmaals Edinburgh. Mijn ouders komen langs op het einde van de Spring Break. En belangrijk daarnaast: het verhaal van de Flag.

Verder op eigen initiatief

Het leven hier gaat zijn gangetje:

Meer dan twee maanden hier! Ik realiseerde het me pas toen ik er door mijn ouders op werd gewezen. Het voelt aan de ene kant nog helemaal niet zo lang, omdat ik nog veel plannen heb en nog veel wil doen hier. Aan de andere kant lijkt het veel langer als ik terugkijk op mijn periode hier, want ik heb al veel ondernomen en ben eigenlijk elke week wel druk bezig: zowel met studie als sociaal.

Als je zo terugdenkt aan wat je gedaan hebt en plannen maakt om nog meer leuke uitstapjes hier in Glasgow en eigenlijk heel Schotland te maken, dan denk je toch vooral aan de grote dingen. Zoals een bezoek aan St. Andrews of de bezienswaardigheden in Glasgow. Kortom je denkt als een toerist. Maar het mooie van hier wonen is toch ook dat je na een bepaalde tijd je hier thuis voelt. Tegen deze tijd heb ik zeg maar mijn standaardplaatsen die ik bezoek en een aantal goede vrienden waarmee je dingen onderneemt. Ook begin je de mensen hier op de universiteit en in de winkels te kennen, waar je dagelijks of wekelijks komt.

Zo is de donderdagavond standaard de avond geworden waarop je samenkomt met de International Society in het Grosvenor Café op Ashton Lane. Alle of anders de meeste Nederlanders zijn daar en ook veel andere internationale studenten die ik hier ken. Donderdagavond is daarmee de avond geworden dat je daar elkaar ontmoet, bijpraat over wat iedereen gedaan heeft, wat nieuwe ideeën uitwisselt over wat er nog te doen valt en eventueel plannen voor het weekend maakt. Een extra plus is nog dat ze aan het begin van de avond altijd wat gratis eten voor de leden serveren.

Daarnaast is dat de pub Coopers de standaard kroeg is geworden voor Simon en mij om Champion’s League te gaan kijken. Bij een goede wedstrijd is het er gezellig druk, er zijn genoeg schermen en ook genoeg zitplaatsen, als je op tijd bent. Dus bij elke interessante wedstrijd zijn wij daar wel te vinden.

En ten slotte begin ik de mensen op de universiteit en in de winkels wel te kennen. Als ik op een dag naar de Tesco, de supermarkt hier, loop bij mij in de buurt, dan ontmoet ik daar altijd dezelfde werknemer. Nu na twee maanden kennen we elkaar een beetje. Het is dan ook wel leuk als ik daar nu binnen loop, want dan maken we standaard een praatje met elkaar.

Meer studie:

Misschien moet ik een aantal mensen teleurstellen, maar de laatste paar weken heb ik meer tijd aan studie moeten besteden eigenlijk. Het uitwisselingsprogramma voor Erasmusstudenten is dus toch niet alleen een vakantie. Zonder gekheid, moet ik wel zeggen dat nu alle tutorials volledig bezig zijn, de lectures gewoon doorgaan en je ondertussen een essay hier moet schrijven, dat het dan toch wel best druk is. Het grootste nadeel is dat ik juist net in deze tijd een vakantiegevoel heb en niet zoveel zou willen studeren. Misschien dat het iets te maken heeft met het feit dat we in Nederland nu altijd de carnavalsvakantie hebben en die moet ik hier nu missen helaas.

De lectures en tutorials zijn nu allemaal wel goed op niveau, want voor Environmental Law hebben we eindelijk een goede docent. Hij geeft gelukkig zowel de lectures als de tutorials, dus hopelijk komt het hiermee nog goed.

Daarnaast moest ik dus een essay schrijven voor Public International Law. Het lastigste was nog ergens boeken vandaan te halen waar ik mijn informatie uit kon halen. De bibliotheek is namelijk echt groot en het fijne was dat je de boeken alleen maar mocht hebben voor de nacht. Oftewel, je mocht ze aan het eind van de middag ophalen en de volgende morgen voor tien uur moest je ze weer inleveren. Ik heb uiteindelijk maar gewoon wat boeken meegenomen en te laat ingeleverd met het excuus wat altijd werkt in het buitenland: “Sorry I’m Dutch, I didn’t know”. Mijn essay is in ieder geval af en de tutorials zijn bijna over, dus mijn vakantie komt eraan!

‘Banter’ tussen de studie door:

Als ik klaar ben met mijn studie voor die dag, dan moet er natuurlijk die avond nog wel iets leuks worden gedaan. Naast de geplande Champion’s League avonden en de Pub Night op donderdagavond, zijn er ook nog veel andere gezellige feestjes en dingen te doen hier. Ik besteed het merendeel van mijn dag dan ook ergens anders dan op mijn kamer denk ik zo. Geen rust meer!

De afgelopen weken heb ik twee verjaardagen gehad. De eerste was van Lauren, een Schots meisje wat hier in Glasgow studeert. Ik was de enige internationale student en daardoor heb ik wel meteen weer kennis gemaakt met meer Schotse mensen. De andere verjaardag was van Mark, een vriend van mij hier uit Australië. Hier kwam ik alle internationale contacten weer tegen die ik hier heb.

Wat ook leuk was, is dat een vriendin van mij hier uit Canada, in een theatervoorstelling speelde. Via haar hebben we hiervoor kaartjes gekregen en daar zijn we dan ook naar toe geweest. In the Kings Theatre hebben we gekeken naar de voorstelling ‘Our House’. Dit ging over een jongen die twee keuzes kon maken in zijn leven: het goede en het slechte pad op. En de voorstelling werkte dan uit wat de gevolgen waren van zijn twee keuzes. Het was lastig om te volgen in het begin, want het Schotse accent samen met het zingen is toch moeilijk om te verstaan.

De sectie van Public International Law had weer een lezing georganiseerd en dit keer ging het over Irak. Het was heel interessant om deze bij te wonen en te horen over hoe de situatie daar de afgelopen jaren is geweest in relatie met politiek en recht.

Vorige week kwamen er ook nog bezoekers op de universiteit uit.. jawel uit Nederland. Wij waren dan ook gevraagd of we deze studenten konden rondleiden over de campus en het een en ander vertellen over de universiteit. Het was wel leuk om te doen en ook wel fijn om weer eens Nederlands te praten na al die tijd.

Als laatste heb ik het West End, waar ik woon, opnieuw verkend via een kroegentocht. Deze was georganiseerd door de Law Society en ging langs de leuke plaatsen in het West End. We begonnen op Ashton Lane, het studentenstraatje en via de bar van universiteit zelf, kwamen we op Great Western Road, waar ook nog een aantal pubs zitten.

Meer van Schotland:

Op eigen initiatief verder.. zo heb ik mijn stuk genoemd. Het is niet helemaal waar, omdat ik lang niet alles zelf georganiseerd heb, dat moet ik eerlijk toegeven. Maar het is wel zo dat we met een groepje zelf wat ondernomen hebben om wat meer van Schotland te zien en niet alle trips van de International Society te volgen.

de Ben Vane.

Als eerste zijn we met een aantal mensen naar de Highlands gegaan rondom het Loch Lomond. Dit ligt vlak ten noorden van Glasgow en je bent met de bus in een uur halverwege het Loch bij de wandelroutes die de Highlands in gaan. Dus ’s morgens vroeg zijn we met de bus vertrokken richting Tarbet. Daar uiteindelijk aangekomen konden we genieten van het beste weer dat Schotland maar te bieden heeft: blauwe lucht, zonnig en nog redelijk warm ook! Van Tarbet zijn we eerst richting het begin van onze wandelroute gelopen en helaas moest dat langs de weg af. Dus in ganzenpas met zijn allen achter elkaar en Daan voorop met een reflecterend vest liepen we daar een aantal mijl. Gelukkig zijn we veilig, ondanks de bochten in de weg, aangekomen bij het begin van de wandelroute. Daar hebben we eerst geluncht en daarna zijn we begonnen het dal in te lopen. Ons doel voor die dag was het beklimmen van een munro: een Schotse berg. Omdat er geen duidelijke wegaanwijzingen waren en we het moesten doen met een routebeschrijving van Internet zijn we het pad de berg op misgelopen. Na wat navraag aan andere wandelaars bleek dat je zelf maar ergens moest kiezen waar je omhoog wilde lopen. Dus toen zijn we inderdaad maar gewoon ergens omhoog gelopen, cross country, tot we bij de top halverwege waren. Omdat het toen al laat was en we nog terug moesten, zijn we weer terug naar beneden gegaan, ook weer cross country. Toen we terugkwamen bij de weg zijn we iets verder doorgelopen naar een uitzichtspunt over het Loch. Daar ontmoeten we een vriendelijke buschauffeur die ons terug heeft gebracht naar Tarbet, zodat we gelukkig niet dat hele stuk over de weg terug moesten lopen. In Tarbet zijn we met zijn allen nog ergens gezellig gaan eten en ’s avonds zijn we met de bus weer terug naar Glasgow gegaan. De Highlands zijn echt heel mooi en ik denk dat ik nog wel een keer terugga, zodra het weer wat beter is.

Highlands en Loch Lomond.

Stirling Castle.

Het tweede uitstapje heb ik samen met Simon gemaakt en ging langs een aantal plaatsen hier in de buurt van Glasgow die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. ’s Morgens zijn we eerst vertrokken met de auto naar het dorpje Stirling. Dit is beroemd om het mooie kasteel wat daar nog steeds intact staat en waar vroeger de koning en koningin van Schotland hebben gezeteld. Aan het einde van de rondleiding daar werd ik zelfs nog gevraagd als vrijwilliger uit het publiek, zodat de gids kon laten zien hoe een hellebaard vroeger gebruikt werd. Gelukkig ben ik stil blijven staan, want anders had ik een gat in mijn hoofd gehad denk ik zo! Van Stirling uit zijn we daarna verder gereden naar Dunfermline, wat vroeger de hoofdstad van Schotland is geweest. Daar hebben we geluncht en het park met de oude abdij en de ruïne van het paleis bekeken. Na Dunfermline ging het weer terug richting Glasgow, via het dorpje Culross en Falkirk. In Culross was eigenlijk alleen de oude abdij de moeite waard om te bezichtigen, want het zogenoemde paleis daar was niets meer dan een felgekleurd huis van een rijke koopman. In Falkirk hebben we de laatste twee dingen van onze rondtocht gezien, namelijk het Falkirk Wheel (een bootlift) en vanuit de auto de resten van de Antonine Wall. Deze muur is de meest noordelijke verdedigingslinie van de Romeinen geweest, maar na twintig jaar hebben ze deze verlaten en zich teruggetrokken achter de muur van Hadrianus in het zuiden. Daarna zijn we terug richting Glasgow gegaan en was het tijd om weer aan de studie, voornamelijk het essay, te beginnen.

Falkirk Wheel.

Next up:

Voor de mensen die het kennen: komende week ben ik hier voor het eerst uitgenodigd door het Focolare voor een bijeenkomst. Ik zal een weekend naar het Isle of Skye gaan en onderweg veel bezichtigen, zoals Loch Ness en Fort William. Ik zal 17 maart in Ibrox Stadium zitten om PSV Eindhoven hier aan te moedigen tegen de Glasgow Rangers. En er komen weer verjaardagen aan, ook van mensen uit Nederland. Ik hoop dat ik niemand vergeet!