Stortvloed aan nieuwe indrukken en vrienden

 De eerste colleges:

In de eerste plaats zit ik hier om te studeren, dus ik voel me verplicht om eerst toch een indrukje te geven van de colleges hier voordat ik doorga met de leuke avonden en ontmoetingen hier. Dus hier de vier vakken die ik volg even op een rijtje.

Het eerste vak is Business Organisations: de docent praat toch een beetje met een Schots accent en soms gaat hij ook erg snel door de stof heen. Het gaat in ieder geval over het opzetten van verschillende vormen van ondernemingen en contractsrelaties.

Het tweede vak dat ik volg is Roman Law: de docent praat veel rustiger gelukkig en compleet zonder accent. Hij legt ook veel uit met wat geschiedenis over hoe het echt bij de Romeinen eraan toe ging. Het gaat over de algemene rechtsbegrippen, zoals eigendom en diefstal, dat elk modern rechtsstelsel tegenwoordig kent. En dan vooral hoe deze zijn ontwikkeld door de Romeinen.

Het derde vak is Public International Law: hiervoor vind ik de docent echt goed. Hij maakt je heel bewust van hoe het er later aan toe gaat en spitst de colleges daar ook op toe. Hij komt met goede metaforen en leuke uitspraken ook. Het gaat over de algemene regels en principes van internationaal recht.

Het laatste vak voor mij is Environmental Law: nog geen goede ervaringen mee gehad. De eerste week viel het uit en de tweede week was er een invaldocent die totaal onvoorbereid was. Ik kan er in ieder geval nog geen goed woord over kwijt.

Een student van Glasgow hier heeft mij tijdens een van de eerste colleges een goede tip gegeven: er zijn namelijk voor elk vak course documents beschikbaar op het rechtenkantoor. Hierin staat welke boeken je nodig hebt, wat er per week gedaan wordt, kortom alles wat je per vak moet weten! Ondertussen weet ik ook waar in de bibliotheek de boeken voor rechten staan, omdat voor een half jaar het teveel moeite is om boeken hier aan te schaffen. Voor de rest staat ook het meeste lesmateriaal online hier, dus ik kan ook veel gewoon downloaden. Tegen deze tijd heb ik ook de meeste Nederlandse en andere internationale studenten ontmoet die hier op uitwisseling zijn en uitgevist natuurlijk welke vakken zij allemaal volgen. Een aantal volgen ook de vakken die ik doe, dus voortaan zitten we ook samen in college hier.

Het grootste verschil met Nederland is dat hier iedereen tijdens college echt muisstil is en oplet. De colleges duren ook maar één uur, dus het voelt allemaal korter aan. Wat jammer is, is dat er nooit ergens een pauze in het lesprogramma zit, dus als je twee colleges achter elkaar hebt, ben je gegarandeerd vijf minuten te laat bij het volgende. Maar ach, de docent ook!

Contacten leggen, vrienden maken en feestjes aflopen:

De eerste vrienden die ik heb gemaakt zijn natuurlijk mijn twee huisgenoten. Ik woon samen met Christina en Paul hier in een huis wat per verdieping is onderverdeeld in flats zeg maar. Christina studeert History of Art hier in Glasgow en Paul is net afgestudeerd.

De eerste dinsdag kwamen wat vrienden van Paul langs hier voor een football match en ik werd ook uitgenodigd voor een stuk pizza en een biertje. We hebben samen de wedstrijd gekeken en wat kennis gemaakt. Na de wedstrijd zijn we richting een pub gegaan om daar gezellig nog iets te drinken en heb ik de eerste twee standaardregels geleerd van het uitgaansleven in Glasgow. Namelijk ten eerste zeg altijd ja tegen mensen die flyers lopen uit te delen voor een feestje ergens, want anders blijven ze je lastig vallen. En ten tweede als er last call is, want om twaalf of één uur gaan de pubs dicht, gewoon blijven zitten en rustig je drankje opdrinken. De pub waar wij waren ging dus ook al vroeg dicht in vergelijking met Nederland, maar de clubs blijven open tot twee of drie uur. Omdat we toch vrijkaartjes hadden gekregen zijn we doorgegaan naar een club hier en zo heb ik op één avond dus alles wel gehad: van thuis iets drinken naar pub door naar club.

Die komende donderdag zou er een open avond zijn van de International Society in hun standaardcafé. Ik had op de website gekeken en het adres gevonden. Helaas toen ik daar aankwam bleek dat ze daar al een half jaar niet meer kwamen en dat die website niet up to date was. Dat was een flinke domper, maar het gratis biertje dat ik kreeg van het meisje achter de bar, deed wel goed!

Die vrijdag heb ik het eerste Nederlandse gezicht gezien hier! Naast mij is er nog een ander meisje, Inge, uit Nijmegen dat hier voor het tweede semester studeert en samen volgen we Business Organisations. Het was wel leuk om even wat ervaringen uit te wisselen zo en, al helemaal ingeburgerd, op de Byres Road een kop koffie te gaan halen na ons college.

Die avond was Christina klaar met haar tentamens en om dat te vieren, zijn we de stad in gegaan met een vriendin van haar, Jennifer. We zijn naar een typisch Schotse pub geweest genaamd Dram; dit is een maat van whisky. Daar liepen we wat vrienden van Christina tegen het lijf en om mij welkom te heten hier kreeg ik van hun een goede whisky. Het grappige was ook nog dat ik daar iemand tegen het lijf liep die in Eindhoven had gewerkt en helemaal onder de indruk was van Stratum. De mooie tegenstelling tussen ons was dat ik Tennents (een Schots bier) en hij Heineken dronk. Uiteindelijk klonk er toch weer de inmiddels bekende last call en ging de pub sluiten.

Die zaterdag was er een open mic concert van het volksfestival Celtic Connections. Jennifer en Christina hadden mij de avond ervoor hiervoor uitgenodigd, want dit is een festival met veel gratis concerten en echte Keltische muziek. Nu was het die avond niet alleen Keltisch, omdat het festival wat internationaler is geworden, maar alsnog was het leuk om te horen. Daar heb ik ook Michael en Ashlee ontmoet. Ashlee komt eigenlijk uit de VS, maar is hier na een buitenlandse studieperiode gebleven. Dat belooft wat dus! Na het concert hebben we hier eten gehaald met zijn allen, natuurlijk Indiaas. Er zijn hier namelijk echt veel Indiase restaurantjes met echt goed en lekker eten. Na het eten hebben we met zijn allen nog een filmpje gekeken. Meteen weer wat nieuwe uitnodigingen gekregen voor de volgende week!

Het leek mij een goed idee om de vele nieuwe contacten die ik had gelegd eerst weer eens opnieuw te zien, voordat de vloedgolf aan nieuwe gezichten nog verder uitgebreid zou worden. Samen met Christina en Ashlee ben ik hier op zondag naar de kerk geweest en heb ik daar alle mensen van vorige week weer ontmoet. Natuurlijk daarna gezellig koffie drinken met een stuk pizza en de komende week plannen.

Druk, druk, maar wel gezellig druk:

Na even tot rust te zijn gekomen van het weekend, heb ik het begin van de week aangegrepen om de universiteit beter te leren kennen, mijn officiële registratie te regelen en te zorgen dat ik klaar ben met alle administratieve verplichtingen. Gelukkig zit dat er nu op en kan ik uitkijken naar een mooie tijd hier!

Die donderdag had ik afgesproken met mijn mentor, Lisa, om wat te gaan drinken en nu echt kennis met elkaar te maken. Lisa is echt enorm aardig, staat altijd wel klaar om mij te helpen met vragen die ik heb en heeft ook wel zin om op zijn tijd wat leuks te doen. Die avond gingen we naar de beste bar in Glasgow, Oran Mor: niets minder dan het oude kerkgebouw waar nu de Whisky Bar in gevestigd is. Het leuke is dat Lisa ook in Nijmegen is geweest vorig jaar op eenzelfde soort uitwisseling. We hebben wat herinneringen opgehaald, vooruit geblikt op mijn periode hier en kwamen er zelfs achter dat we samen al college hadden gevolgd in Nijmegen!

Daarna ben ik nog snel even doorgegaan naar de open avond van de International Society en dit keer wel naar het juiste café. Het is een prachtig café met meerdere verdiepingen en er wordt elke avond daar gratis eten geserveerd voor mensen van de Society. Dit keer was de tegenvaller dat ik niemand kon vinden die mij lid kon maken en ik ben nu nog steeds geen lid. Een jongen, Justin, daar vertelde me dat lidmaatschap niet zo belangrijk was. Ik moest het maar volgen via Facebook en gewoon meegaan met wat evenementen. Dit advies heb ik maar ter harte genomen.

Die zaterdag had ik, wat ze hier noemen, een Fancy Dress Party. Dit is eigenlijk gewoon een soort carnaval. Snel heb ik een cowboyhoed gekocht dus en samen met Caesar (James) en Audrey Hepburn (Christina) was ik op weg naar het feestje. Ongelofelijk wat voor kostuums mensen hadden gemaakt: een Gingie uit Shrek, piraten, en zelfs een Amy Winehouse. Het was een zeer geslaagde avond en wederom is mijn vriendenkring hier uitgebreid en daarmee mijn agenda weer een stukje voller met nieuwe afspraken. Ik was hier om te studeren toch? Gedeeltelijk dan..

Die zondag hadden we met een aantal Nederlandse mensen afgesproken om de Burell Collection te bezichtigen in het Pollock Country Park. Toch fijn om na twee weken ondergedompeld te zijn geweest tussen de Schotten weer wat Nederlands te kunnen praten. De Burell Collection is een grote persoonlijke verzameling kunststukken van mr. Burell en is wel de moeite waard om te bekijken, zeker omdat de meeste musea hier gratis zijn. Na het museum zijn we terug naar de stad gegaan en hebben we samen gegeten.

Burell Collection

Next up:

De beginweken zijn dus achter de rug, nu is het tijd voor het echte werk. De nieuwe contactenvloed gaat nog steeds door, de uitnodigingen en evenementen blijven binnenstromen. Zo is er: de Law welcoming party, meer Celtic Connections, Australia Day, clubbing in Glasgow, tutorials komen eraan en komend weekend zal ik mijn eerste trip gaan maken naar St. Andrews. Zoals we hier zeggen: Good stuff, good stuff!

De eerste indrukken

De Reis:

Vrijdagmorgen ben ik samen met mijn ouders dan echt vertrokken naar Glasgow! Eerst op weg met de auto van Geldrop naar het vliegveld Weeze. Na een uur ongeveer waren we daar dan eindelijk aangekomen. Toen hebben we voor de zekerheid eerst nog even de bagage gewogen, want Ryanair is daar heel streng in. Maar gelukkig wogen alle handbagage en koffers na wat heen en weer geschuif net onder het toegestane gewicht, dus toen waren we ‘good to go’ zeg maar. Na een snelle lunch hebben we ingecheckt en zijn we langs de controle gegaan. Daar moest ik natuurlijk weer mijn laptop uit de handbagage halen zodat alles weer overhoop was, maar voor de rest was alles goed. Vervolgens zijn we goed opgestegen en na anderhalf uur zijn we in Edinburgh geland. De hele vliegreis hebben we niks gezien, want er waren teveel wolken. Alleen bij het landen hebben we wat gezien van de kusten bij Edinburgh.

Toen we dan waren geland in Edinburgh hebben we de bagage snel opgepikt en zijn we naar de bus gegaan die naar het centraal station van Edinburgh zou gaan. Na een half uur met de bus waren we dan in het centrum van Edinburgh bij Edinburgh Castle en een soort van kermis.

Daarna meteen door naar het station om kaartjes te kopen voor de trein naar Glasgow. De eerste trein naar Glasgow was helaas geannuleerd, dus dat leek wel op thuis met de NS. Gelukkig ging elke kwartier een trein, dus zijn we in de volgende gestapt. Wat meteen opviel was dat mensen hun bagage nooit op hun stoel zetten, meteen plaatsmaken voor anderen en iedereen langs elkaar gaat zitten in plaats van apart. Mijn eerste ervaring met de beloofde Schotse vriendelijkheid en er zullen snel meer komen. Tegen de tijd dat de trein vertrok, was het al donker, dus wederom hebben we niets kunnen zien van het landschap. Na een klein uur arriveerden we dan eindelijk in Glasgow.

Athole Gardens.

Bij het uitstappen moest je je treinkaartje inleveren. Meteen naast het Queen Street Station lag het metrostation waarmee we verder zouden gaan, naar de wijk waar ik woon in Glasgow: het West End. Dit is de studentenbuurt van de stad waar veel cafeetjes, winkels en pubs zijn. Hier ligt ook de universiteit en er wonen veel studenten. Na een kort ritje met de metro kwamen we hier dan ook aan op Hillhead Station. Van daar was het nog maar 5 minuten lopen naar mijn nieuwe thuis. Voor de zekerheid hebben we het nog een keer nagevraagd en alweer was er iemand zo vriendelijk om even uitgebreid de weg te wijzen. Maar ten slotte waren we dan gearriveerd op 9 Athole Gardens!

Vrijdagavond (aankomst):

Eindelijk was ik dan aangekomen bij mijn kamer. Op goed geluk heb ik ergens aangebeld, want er waren geen naamplaatjes. Meteen werd er opengedaan en bovenaan de trap bij de tweede verdieping werd ik begroet door mijn nieuwe huisgenote: Christina. We konden meteen in de keuken gaan zitten en ze zette wat koffie voor ons en bood zelfs wat te eten aan. De koffers hebben we in mijn kamer gezet. Toen was het tijd om, na ons contact via de mail, echt kennis te maken met Christina. Ze is echt super aardig en staat voor alles klaar om te helpen, van advies te dienen en ook gezellig samen wat te doen. We hebben met zijn allen toen een broodje gegeten en wat gekletst. Wat bleek, Christina kende via via Evelien de Koning. Dus Igino en Evelien als jullie dit lezen, de groetjes! Zo is het toch maar weer een klein wereldje.

Daarna ben ik begonnen wat tassen uit te pakken met spullen en snel even wat kasten in te richten. Ik heb het maar bij de hoognodige spullen gelaten en voor de rest bleef mijn kamer op dat moment een puinzooi van tassen en half uitgepakte spullen. Mijn ouders moesten nog naar het hotel waar ze logeerden, dus met de metro ben ik even meegegaan daarheen. Meteen een mooie gelegenheid om de stad wat te verkennen dacht ik zo. Het probleem was alleen dat mijn sleutel van de voordeur niet scheen te werken. Ik probeerde om Christina te vinden, maar die scheen net weg te zijn gegaan naar vrienden. Daarom heb ik toen even bij de bovenburen aangeklopt om te vragen of ik wel de juiste sleutel had. Het meisje dat opendeed zei dat het een verkeerde sleutel was, maar dat was geen probleem want ik kon haar extra sleutel wel lenen voor vanavond of anders het hele weekend of anders zolang nodig was. Zonder mij te kennen of ooit gezien te hebben, kreeg ik dus een huissleutel mee van haar. Ondertussen heb ik de goede sleutel en heb ik de hare dus weer teruggebracht. Maar dit was toch weer een mooi voorbeeld van de Schotse behulpzaamheid.

Toen mijn ouders ook waren geïnstalleerd daar heb ik het moment maar meteen aangegrepen om nog wat meer op onderzoek uit te gaan in mijn nieuwe woonplaats. Van het hotel ben ik terug gaan lopen naar mijn kamer. Ongeveer wist ik wel hoe ik moest lopen en ik had wat straten gezien via Google. Alsnog was het toch wel even lastig om de juiste straten te vinden, maar gelukkig was er altijd wel ergens de toren van de universiteit die als herkenningspunt diende. Ik heb het dan ook gehaald naar huis en ondertussen was het flink begonnen met sneeuwen. Thuis aangekomen zag ik dat Christina in de keuken zat. Toen hebben we nog wat gekletst en verder kennis gemaakt. Het blijkt dat we allebei van dezelfde humor en opmerkingen houden en ook wel dezelfde boeken hebben gelezen of films hebben gezien. We bleven zo aan het praten dat we er opeens achter kwamen dat het al bijna één uur ’s nachts was. Toen was het na zo’n dag wel tijd om lekker mijn nieuwe bedje uit te proberen.

Het eerste weekend:

Na heerlijk geslapen te hebben was het zaterdag tijd om de buurt wat te verkennen, kijken wat ik eventueel nog miste aan spullen op mijn kamer en natuurlijk ook om wat boodschappen te doen. Daar zijn we dan ook mee begonnen die morgen en het eerste probleem waar ik tegenaan liep was dat de stopcontacten hier in het Verenigd Koninkrijk. Dit is natuurlijk vervelend, want ik kan geen enkele oplader, verdeelstekker of mijn laptop aansluiten daardoor. Dus na het boodschappen doen, zijn we op zoek gegaan naar een hardware store. Gelukkig zijn er op de Byres Road bij mij in de buurt veel winkeltjes met van alles en nog wat, dus dichtbij was ook een elektronicazaak. Daar verkochten ze ook switches die je in het stopcontact kon stoppen en waar dan de Europese  vasteland stekker in kon. Dus ik heb hier nu stroom in ieder geval!

Die middag zijn we toen maar wat leuke bezienswaardigheden gaan bekijken die in mijn buurt lagen. Even toch de toerist uithangen zeg maar. Eerst zijn we naar de Botanic Gardens gegaan, wat maar op vier minuten afstand ligt van mijn kamer. Dit is een park met daarin enorme kassen, waarin allerlei planten staan van over de hele wereld. Na even de kassen te hebben gezien, zijn we weer terug naar mijn kamer gelopen. Op die korte weg terug kwamen we een kerkje tegen, dus waren we even naar binnen gelopen. Het grappige was dat er binnen een menukaart stond en naast de binnendeur hing een bordje met: The Whiskey Bar. Misschien een keer tijd voor een goddelijk drankje?

Botanic Gardens.

Mijn pa en ik zijn toen verder gegaan naar het terrein van de universiteit en dan met name richting het Main Building. Daar heb ik even nagevraagd waar de rechtenfaculteit ligt, wat echt letterlijk meteen naast het Main Building is. Ook hebben we even gevraagd om een plattegrond van de universiteit met alle gebouwen erop, omdat ik overal college kan hebben.

Main Building Universiteit

De avond hebben we rustig gehouden. Mijn ouders zijn terug naar het hotel gegaan en ik heb mijn kamer een beetje opgeruimd en wat meer ingericht. Het heeft alleen niet veel geholpen.

De zondagmorgen ben ik eerst met mijn ouders naar de kapel geweest van de universiteit. Na de mis daar was er koffie en pizza en heb ik kennis gemaakt met een aantal vrienden van Christina daar. Allemaal heel aardige mensen en meteen ook behulpzaam. Een man, die leraar is en ook nog voor engineer studeert hier, bood al aan dat hij met alles kon helpen: ik hoefde maar te bellen wanneer het nodig was. Een andere vriend van Christina, James, heeft me wat uitgelegd over de universiteit en nodigde mij al uit om met Christina samen keer uit te gaan.

Daarna zijn we toch nog een keer naar het Main Building van de universiteit gegaan, want mijn moeder had dit nog niet gezien. Hier hebben we even kort alles laten zien en toen zijn we wat gaan lunchen. De middag hebben we de metro genomen naar het centrum van Glasgow en hebben we daar behoorlijk wat gezien van de bezienswaardigheden. Zo hebben we het grote Central Station gezien, the City Chambers, The Lighthouse, en de grote winkelstraten: Buchanan Street en Sauchiehall Street. Als je daar zo rondloopt, is het echt een prachtige stad met alle huizen en gevels. Na deze tour zijn we met zijn allen uit eten gegaan en daarna heb ik mijn ouders teruggebracht naar het hotel. Daar heb ik ook afscheid van ze genomen, want zij zouden de volgende morgen al om half acht vertrekken richting het vliegveld. Dit keer moest ik naar huis lopen, want de metro rijdt op zondag niet meer na zes uur ’s avonds. Het ging nu wel sneller dan de vorige keer en ook in één keer goed! Thuis heb ik nog even mijn rooster opgezocht voor de komende week, want vanaf maandag zijn hier de colleges begonnen alweer. Toen naar bed en de op naar de eerste week hier met colleges en hier gewend raken.

Glasgow Central Station.

Next up:

Mijn plannen voor de komende week: mijn kamer helemaal inrichten, het volgen van de eerste colleges, mijn huurcontract ondertekenen, boeken en readers hier aanschaffen, mijn studentenkaart afhalen en online registreren voor het ontvangen van mails en documenten van de vakken, een nieuwe simcard halen voor mijn telefoon (ik krijg een nieuw nummer dus) en inschrijven voor werkgroepen.